لباس سنتی ممکن است به عنوان مجموعه پوشاک ، جواهرات و لوازم جانبی ریشه در گذشته تعریف شود که توسط یک گروه مشخص از افراد پوشیده شده است. گرچه تغییرات جزئی در طول زمان در رنگ ، فرم و مواد مورد تأیید است ، اما به نظر می رسد این مجموعه از گذشته تغییر نکرده است. لباس یا لباس سنتی عباراتی است که عموم مردم و نویسندگان لباس در آن به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می دهند.

این تصاویر تصاویری از مردم روستایی را با لباسهای رنگارنگ و لایه ای از عجیب و غریب از گذشته ایده آل در مکانی دور از خانه نشان می دهد. این مفهوم لباس سنتی توسط بسیاری از محققان و دانشمندان مورد بررسی و بررسی قرار گرفته است ، اما استفاده غیرقانونی آن تا قرن بیست و یکم ادامه دارد. عبارت لباس یا لباس سنتی غالباً با اصطلاحات لباس قومی ، منطقه ای و مردمی به طور متناوب مورد استفاده قرار می گیرد. برای بحث مختصر در مورد این اصطلاحات ، به Welters مراجعه کنید و با نگاهی جالب در نحوه استفاده از این اصطلاح ، جستجوی وب را با کلمات "لباس سنتی" جستجو کنید. لباس مجلسی برای اندام های مختلف را نیز می توان در بین لباس های سنتی یافت.

در فرهنگ لغت بین المللی سوم وبستر ، سنت به معنای "یک روش تفکر ، احساس یا انجام موروثی یا تأسیس شده تعریف شده است: یک ویژگی فرهنگی که از گذشته حفظ و یا تکامل یافته است" (1993 ، ص 2422 ؛ مضامین نویسنده). مفهوم لباس سنتی به عنوان یک شکل ایستا که از گذشته به گذشته منتقل می شود ، معمولاً با مد روز در حال تغییر "غرب" در تضاد است. افراد نگار و مسافرینی که شیوه های لباس واقعی را مستند می کنند ، داده های اصلی را برای تفسیر بعدی توسط محققان دیگر تهیه کردند. روانشناسان اجتماعی اولیه در درجه اول به درک عنصر انسانی تغییر مد و نه با تداوم یک سنت خاص لباس توجه داشتند ، بنابراین مراجعه به سنت یا عرف معمولاً مختصر بود. مطالعات عمومی در مورد لباس محلی یا سنتی به منظور نشان دادن تنوع و شکوه مردمان جهان انجام شده است ، در حالی که اخیراً ، مطالعات خاص به سمت تجزیه و تحلیل تاریخی و فرهنگی بیشتر تمایل دارند. تارانت سؤالات مربوطه را می پرسد ، "چه سنتی؟" و "سن چند سال است؟" (ص 153) ، سؤالاتی که برای مطالعه و تحلیل جنبه های فرهنگی و تاریخی لباس مهم است.

بیشتر بخوانید: فاکتور های مهم خرید لباس کودک ، 8 نوع لباس کودک ، لباس مناسب اندام گلابی

تغییر آداب و رسوم در لباس زنان ناجا به روشنی نشان می دهد که چگونه سنت های لباس با شرایط تغییر می کند. اسطوره ناجا از مردمی که لباس پوشیده از پوست سرو خرد شده یا برگ یوکا خرد شده دارند ، خبر می دهد. وقتی آنها در قرن پانزدهم به نیومکزیکو نقل مکان کردند ، ناوا لباسهای پوست حیوانات را پوشید. آنها بعد از شورش Pueblo در سال 1680 ، شروع به بافتن با پشم ، هنگامی که بسیاری از سرخپوستان Pueblo ، که قبلاً بافنده بودند ، به همسایگان ناجا پناه بردند و به آنها آموزش بافتن دادند. لباسی که از دو قطعه مستطیلی پارچه پشمی ساخته شده بود ، روی شانه ها چسبانده می شد ، تا دهه 1880 مورد استفاده قرار گرفت. خرید لباس کودک نیز می تواند از بین لباسهای سنتی باشد.
بستن

در طول چهار سال (1868-1864) در فورت سامنر ، مردم به پوشیدن لباس و لباس های ساخته شده از کیسه های آرد و هر پارچه ای که می یافتند ، پوشیده می شدند. با ظهور راه‌آهن در نیومکزیکو و تأسیس پست بازرگانی ، زنان ناجا شروع به فروش پشم و پتوهای ساخته شده خود کردند و تجارت پارچه نخی را که آنها را به دامن و بلوز دوختند تجارت کردند. استفاده از یک بلوز مخملی از سال 1890 شروع شد ، زمانی که یک تاجر مخملی یا مخملی را به یک پست آورد. فقط در این مرحله ، گروه دامن جمع شده ، پیراهن مخملی تنگ و جواهرات نقره و فیروزه ای که در اوایل دهه 2000 توسط زنان سالخورده و توسط زنان جوان در مناسبت های تشریفاتی پوشیده شده بودند ، سنتی شد. برای انتخاب لباس مهمانی باید دقت بیشتر داشته باشید.

مواد

اغلب در خانواده برای مصارف شخصی ساخته می شود ، لباس سنتی از موادی استفاده می کند که معمولاً در آنجا زندگی می کند. فرض بر این است که این مواد و سبک ها اغلب در پاسخ به محیط ها تکامل یافته اند - پشم در آب و هوای سرد ، پنبه در گرم. اما لباس سنتی اغلب مواد وارداتی حاصل از تجارت را نیز در بر می گیرد. پارچه ها یا مفاهیم عجیب و غریب می تواند در لباس مردم گنجانیده شود و همانطور که مادری های هندی برای Kalabari Ijo دلتا نیجر از لباس سنتی استفاده می کنند ، تبدیل به "سنتی" شوند. اگرچه هیچ کس نمی داند از کجا منشا گرفته است ، اما یک پارچه چاپی به نام آنوبا ، که گفته می شود در قرن پانزدهم با پرتغالی ها وارد شده است ، "متعلق به" Nembe Ijo از دلتای نیجر است. در لباسهای سنتی اغلب بهترین مواد لباس استفاده می شوند.

با گذشت زمان ، مواد ساخته شده از کارخانه معمولاً جایگزین آنهایی می شوند که یک بار با دست در خانه تولید می شوند. گلدوزی دستی توسط دستگاه تکثیر می شود. همچنین نکته قابل توجه این است که مردان اغلب سبک های کیهانی را اتخاذ می کنند ، در حالی که زنان ، به عنوان حامل فرهنگ ، تمایل بیشتری به حفظ جنبه های لباس سنتی دارند.
لباس سنتی در اوایل دهه 2000

اگرچه در عکس جهان با عکس های عاشقانه و تبلیغات گرا به گردشگری جاودانه می شود ، آنچه به عنوان لباس سنتی شناخته می شود ، معمولاً هر روز در هر جای دنیا پوشیده نمی شود. عناصر سبک های سنتی به طور منظم دیده می شوند. آموزش ، دسترسی به رسانه های بین المللی ، تماس با افراد خارجی و تمایل و توانایی شرکت در فرهنگ جهانی مصرف کننده ، همگی در تغییر این شکل از فرهنگ مادی نقش داشته اند. عروسی ، آئین های مذهبی ، جشنواره ها ، نمایش های رقص فولکلور

https://www.encyclopedia.com/fashion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/traditional-dress